“Make your mistakes, next year and forever”
Gezien op de cover van Flow. Een quote van Neil Gaiman, geschreven op 31 december 2011.
Toepasselijk vond ik. Want wie geen fouten maakt, komt nooit verder. Fouten maken, dat wordt mijn goede voornemen voor 2016. Moet lukken toch?
Gelukkig nieuwjaar!
Zelf pizza maken is een leuke manier om je kinderen bij het koken te betrekken. Lekker kliederen. Zonder recepten die precies gevolgd moeten worden of het gevaar van hete pannen. Helemaal zelfgemaakt, dus de bordjes zullen zeker leeggegeten worden. Verder lezen…
Kerstvakantie. De laatste dagen van 2015 rommelen we lekker in en om huis. Stukje wandelen, speeltuin, lampjes vervangen, dat soort dingen. Ik besluit weer eens wat frobelen met de naaimachine.
Op tussensoepenpatatten.wordpress.com (erg leuke blog by the way) zie ik een leuk idee. Een slabber. Handig ook, zoonlief zit volop in de kwijlfase dus die dingen heb ik nooit te veel. Heerlijk truttig ook. Goed, ik naai dus een slabber. Lekker degelijk. Een slabber met mouwen. Van een t-shirt van Niels dat ik te heet heb gewassen. Heeft hij nooit aan, dus kan ik wel opofferen voor deze creatieve uitspatting. Verder lezen…
Ik heb tijd over. Tijd over? Ja, echt.
Dochter mocht trakteren op de opvang en ik had de ochtend vrij genomen om erbij te zijn. Nu is het feest voorbij en heb ik dus tijd over. Raar hoor. Nog even gauw langs de supermarkt. Alvast aardappels schillen voor vanavond. Wat doe ik nu? Niks! Wat heerlijk. Kop thee, stuk chocola, tijdschrift, languit op de bank. Moet ik vaker doen! Pardon, mág ik vaker doen.
Gister kreeg ik een app van een lief iemand. Het was een tekst van de Dalai Lama. Vreselijk zweverig, zou ik jaren geleden zeggen. Maar toch zo waar. Verder lezen…
Dochter is bijna jarig, dat moet gevierd worden. Met taart natuurlijk. En koek en chips en drank. Maar vooral met taart.
Maar dan het dilemma: welke taart? Bak ik appeltaart of maak ik een chocoladekoek. Of misschien toch maar cupcakes. Lekker snel klaar. Want ik heb weinig tijd en ook nog 16 traktaties te knutselen voor de opvang. Taart kopen dan maar? Nee, niet verantwoord genoeg. Het is immers overal hip en home made wat de klok slaat. Dan kan ik toch niet aankomen met een gekochte taart? Ik moet gewoon zelf wat bakken. Kan best, de avond van tevoren ofzo. Verder lezen…
Zaterdagochtend. Man en zoonlief slapen nog. Dochter zit in haar pyjama te kleuren aan tafel. Ik zit ernaast met een kop thee en een tijdschrift. Ontspannen… zou je denken.
“Wat een bende hier, ik moet echt opruimen! Relax! Het is 7.30 uur!”
“Morgen komt er visite, wat ga ik in hemelsnaam koken? Niet aan denken nu. Kijk liever naar je dochter!”
Mijn hoofd maakt overuren, zelfs in het weekend. Geniet ik wel genoeg? Zie ik wel hoe mooi het leven eigenlijk is?
Ik lees een interview met een Vlaamse psychiater. “De kunst is loslaten en niet te veel te pretenderen dat ons leven maakbaar is”. Loslaten, genieten van kleine dingen, leven in het moment. Klinkt goed. Maar, hoe doe je dat? Iedereen om mij heen lijkt met hetzelfde te worstelen. Hoe houd je al die ballen in de lucht? Je wil alles doen en alles zijn. Een leuke moeder (liefst ook nog pedagogisch verantwoord), goede vriendin, fijne collega, liefhebbende partner en dat alles in een keurig opgeruimd en mooi gestyled huis. Herkenbaar? Verder lezen…